حسد مشرکان (قرآن)حسد به معنای آرزو کردن زوال نعمت از کسی است که استحقاق آن را دارد. مشرکان در عصر بعثت، به علت جهل به نقش مشیت خدا در رحمت بخشی به بندگان، به مؤمنان حسادت می‌کردند. ۱ - حسادت به مؤمنانمشرکان عصر بعثت، نسبت به مؤمنان حسادت می‌کردند. ما یود الذین کفروا من اهل الکتـب ولاالمشرکین ان ینزل علیکم من خیر من ربکم.. «کافران اهل کتاب، و (همچنین) مشرکان، دوست ندارند که از سوی خداوند، خیر و برکتی بر شما نازل گردد در حالی که خداوند، رحمت خود را به هر کس بخواهد، اختصاص می دهد و خداوند، صاحب فضل بزرگ است.» ۱.۱ - برداشتن پرده از کینه توزیآیه پرده از روی کینه توزی و عداوت گروه مشرکان و گروه اهل کتاب نسبت به مؤمنان برداشته می گوید: کافران اهل کتاب و همچنین مشرکان دوست ندارند خیر و برکتی از سوی خدا بر شما نازل گردد، آری دشمنان از شدت کینه توزی و حسادت حاضر نبودند این افتخار و موهبت را بر مسلمانان ببینند که پیامبری بزرگ، صاحب یک کتاب آسمانی با عظمت از سوی خداوند بر آنها مبعوث گردد، ولی مگر می توان جلو فضل و رحمت خدا را گرفت؟! ۱.۲ - انگیزه دوست نداشتنمنظور از خیر چیزی است که خداوند وحی کرده و نازل فرمود بر پیامبر خود که عبارت است از قرآن و احکام و مقررات و انگیزه دوست نداشتن دشمنی و حسادت است. ۲ - عامل حسادت مشرکانجهل مشرکان به نقش مشیت خدا در رحمت بخشی به بندگان، عامل حسادت و بدخواهی آنان در حق مؤمنان بود. ما یود الذین کفروا من اهل الکتـب ولاالمشرکین ان ینزل علیکم من خیر من ربکم والله یختص برحمته من یشاء.. «کافران اهل کتاب، و (همچنین) مشرکان، دوست ندارند که از سوی خداوند، خیر و برکتی بر شما نازل گردد در حالی که خداوند، رحمت خود را به هر کس بخواهد، اختصاص می دهد و خداوند، صاحب فضل بزرگ است.» ۳ - آگاه کننده مؤمنان از حسد مشرکانخداوند، آگاه کننده مؤمنان، از حسادت مشرکان درباره آنان است. ما یود الذین کفروا من اهل الکتـب ولاالمشرکین ان ینزل علیکم من خیر من ربکم.. «کافران اهل کتاب، و (همچنین) مشرکان، دوست ندارند که از سوی خداوند، خیر و برکتی بر شما نازل گردد در حالی که خداوند، رحمت خود را به هر کس بخواهد، اختصاص می دهد و خداوند، صاحب فضل بزرگ است.» ۳.۱ - فضل خداو الله ذو الفضل العظیم... و خداوند دارای فضل بزرگ است. این اخباری است از خداوند درباره اینکه هر خبری به بندگان او می‌رسید چه در دین و چه در دنیا آن خیر از خدا سرچشمه گرفته و منشا آن تفضل و کرم خداوند است و هیچگونه سزاواری و استحقاق در بندگان وجود ندارد. و تنها فضل و عنایت و کرم او است که خیرات را به آنها می‌رساند. ۴ - پانویس۵ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۰، ص۵۶۲، برگرفته از مقاله «حسد مشرکان». |